Καταναγκαστική Εργασία
Απαγόρευση αναγκαστικής ή υποχρεωτικής εργασίας
Το Σύνταγμα και ο Ποινικός Κώδικας απαγορεύουν την καταναγκαστική εργασία. Σύμφωνα με το άρθρο 10 του Συντάγματος, κανένα πρόσωπο δεν μπορεί να παραμένει σε δουλεία ή ειλωτεία. Ένα άτομο δεν μπορεί να υποβληθεί σε καταναγκαστική ή υποχρεωτική εργασία. Ωστόσο, ο όρος «καταναγκαστική ή υποχρεωτική εργασία» δεν περιλαμβάνει οποιαδήποτε εργασία που απαιτείται να γίνει κατά τον χρόνο κράτησης ή κατά τη διάρκεια της υπό όρους απολύσεώς του από παρόμοια κράτηση, κάθε υπηρεσία στρατιωτικής φύσεως εάν επιβληθεί ή, στην περίπτωση των αντιρρησιών συνείδησης, με την επιφύλαξη της αναγνώρισής τους από το νόμο, πάσα άλλη υπηρεσία προς αντικατάσταση της υποχρεωτικής στρατιωτικής υπηρεσίας και οποιαδήποτε υπηρεσία που επιβάλλεται σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης ή συμφοράς που απειλεί τη ζωή ή την ευημερία των κατοίκων.
Σύμφωνα με τις διατάξεις του Ποινικού Κώδικα, κάθε πρόσωπο που εξαναγκάζει παράνομα οποιοδήποτε άτομο σε υποχρεωτική εργασία ενάντια στη θέληση του εν λόγω προσώπου είναι ένοχος πλημμελήματος και υπόκειται σε φυλάκιση ενός έτους.
πηγή: §10 του Συντάγματος της Κύπρου, 1960 (όπως τροποποιήθηκε για τελευταία φορά το 2013), §254 του Κυπριακού Ποινικού Κώδικα (ΚΠΚ 154), όπως τροποποιήθηκε
Η ελευθερία να αλλάξουν εργασία και δεξιά για να σταματήσουν το
Η Κυπριακή νομοθεσία παρέχει στον εργαζόμενο την ελευθερία να αλλάζει εργασία και το δικαίωμα της παραίτησης.
Σύμφωνα με τις διατάξεις του Συντάγματος, ο καθένας έχει το δικαίωμα στην εργασία και την ελευθερία της εργασίας. Ο καθένας είναι ελεύθερος να επιλέξει το επάγγελμα και την εργασία του.
Ένας εργαζόμενος που θέλει να καταγγείλει τη σύμβαση εργασίας του, πρέπει επίσης να δώσει στον εργοδότη του, μια ελάχιστη περίοδο προειδοποίησης, ανάλογα με τη διάρκεια της απασχόλησης ως εξής: μία εβδομάδα για 26 έως 51 εβδομάδες προϋπηρεσίας, δύο εβδομάδες, για 52 έως 259 εβδομάδες προϋπηρεσίας και τρεις εβδομάδες για 260 εβδομάδες (5 έτη) και μεγαλύτερη διάρκεια προϋπηρεσίας.
Ο εργοδότης δεν δύναται να απαγορεύει σε εργοδοτούμενο να αναλάβει εργασία σε άλλους εργοδότες, εκτός του ωραρίου εργασίας που καθορίζεται στη σύμβαση ή να επιφυλάξει δυσμενή μεταχείριση σε εργοδοτούμενο για τον λόγο αυτό. Ωστόσο, κατά την πρόσληψη ο εργοδότης δύναται να περιορίσει την παράλληλη απασχόληση καθορίζοντας γραπτώς συγκεκριμένους αντικειμενικούς λόγους για τον εν λόγω περιορισμό. Η φύση των αντικειμενικών λόγων μπορεί να σχετίζεται με θέματα ασφάλειας και υγείας, την προστασία του επιχειρηματικού απορρήτου, την ακεραιότητα του δημόσιου τομέα και την αποφυγή της σύγκρουσης συμφερόντων.
πηγή: §7 & 10 του Νόμου περί Τερματισμού της Απασχόλησης (24/1967), όπως τροποποιήθηκε; Άρθρα 16 του Νόμου περί Διαφανών και Προβλέψιμων Όρων Εργασίας του 2023 (25(I)/2023)
Απάνθρωπες Εργασιακές Συνθήκες
Ως ωράριο εργασίας νοείται κάθε περίοδος κατά τη διάρκεια της οποίας ο εργαζόμενος βρίσκεται στην εργασία, στη διάθεση του εργοδότη και ασκεί τη δραστηριότητα και τα καθήκοντά του. Ο νόμος δεν παρέχει σαφώς τις γενικές ημερήσιες και εβδομαδιαίες ώρες εργασίας. Ωστόσο, ο μέσος εβδομαδιαίος χρόνος εργασίας κατά τη διάρκεια μιας περιόδου αναφοράς 4 μηνών, δεν μπορεί να υπερβαίνει τις 48 ώρες, συμπεριλαμβανομένων των υπερωριών. Σύμφωνα με τις συλλογικές συμβάσεις, οι κανονικές ώρες εργασίας κυμαίνονται από 38 έως 40 ώρες την εβδομάδα.
Οι κανονισμοί σχετικά με Καταναγκαστική Εργασία
- Νόμος περί Τερματισμού της Απασχόλησης (24/1967), όπως τροποποιήθηκε / Termination of Employment Law (24/1967), as amended
- Συντάγματος της Κύπρου, 1960 (όπως τροποποιήθηκε για τελευταία φορά το 2013) / Constitution of Cyprus, 1960 (last amended in 2013)
- Κυπριακού Ποινικού Κώδικα (ΚΠΚ 154), όπως τροποποιήθηκε / Cypriot Criminal Code (CAP 154), as amended