Werkloosheidsuitkering
Werkloosheidsuitkering
Werknemers hebben recht op een werkloosheidsuitkering onder de volgende voorwaarden:
- ze moeten 312 dagen hebben gewerkt gedurende de laatste 21 maanden (werknemers jonger dan 36 jaar), 468 dagen gedurende de laatste 33 maanden (werknemers van 36 tot 49 jaar) en 624 dagen in de laatste 42 maanden (werknemers van 50 jaar en ouder);
- ze moeten niet werkeloos zijn geworden door eigen schuld (ze moeten hun baan hebben verloren buiten eigen toedoen);
- ze moeten bij de bevoegde instantie zijn geregistreerd en op elk aannemelijk baanaanbod ingaan, en scholing of herscholing aanvaarden (na 45);
- ze moeten actief op zoek zijn naar werk, in staat zijn tot werken, nog geen 65 zijn en woonachtig zijn in België.
Er bestaat ook een aanvulling van bedrijfswege op de uitkering die is bedoeld voor oudere werknemers, waarbij de toelage wordt betaald door de werkgever of een fonds dat namens de werkgever optreedt. Om voor deze regeling in aanmerking te komen moet de werknemer ten minste 62 (niet jonger dan 58) jaar zijn, ontslagen zijn door de werkgever in kwestie en recht hebben op een werkeloosheidsuitkering. De voorgaande leeftijdsgrens van 60 jaar mag in bepaalde sectoren worden gehanteerd tot het einde van 2017 mits daar een collectieve arbeidsovereenkomst van kracht is. Om voor deze regelingen in aanmerking te komen moet een man ten minste 40 dienstjaren hebben en een vrouw 31 dienstjaren. Die periode wordt voor de vrouw geleidelijk opgetrokken tot eveneens 40 jaar, in 2024. Uitzonderingen op deze regel zijn werknemers die 20 jaar nachtwerk hebben gedaan, werkers met een arbeidshandicap en werkers in fysiek zware beroepen. In zulke gevallen is de ingangsleeftijd 58 jaar en is de voorafgaande loopbaanduur op 33 jaar gesteld. Werkers in fysiek zware beroepen moeten zulk werk hebben verricht gedurende ten minste 5 jaar in de laatste periode van 10 kalenderjaren voor het einde van hun dienstverband, of ten minste 7 jaar gedurende de voorafgaande 15 kalenderjaren van hun loopbaan. Voor werknemers van bedrijven in financiële problemen of die een reorganisatie ondergaan is de minimumleeftijd 55 jaar.
Het bedrag van de werkeloosheidsuitkering varieert met het gemiddelde dagloon van de werkloze, de duur van de periode van werkeloosheid en zijn/haar gezinssituatie.
Is de werkeloze de enige kostwinner in het gezin, dan bedraagt de uitkering 60% van het vorige inkomen. Een werkeloze zonder financieel afhankelijke personen kan aanspraak maken op 60% van het vorige inkomen in het eerste jaar en 55% daarna. Een werkeloze (zonder afhankelijke gezinsleden) die samenwoont met personen die wel een inkomen hebben, ontvangt 60% van het vorige inkomen in het eerste jaar en daarna 40%. Na een bepaalde periode ontvangen werklozen een vast bedrag. Werkloze 50 plussers die ten minste 20 jaar hebben gewerkt, komen in aanmerking voor een seniorensupplement of een aanvulling tijdens hun sollicitatieperiode.
Voor oudere werknemers bevatten colletieve arbeidsovereenkomsten voorzieningen die ze het recht verschaft op deeltijd in de vorm van vermindering van het aantal uren per werkweek. Ook kunnen zij onder zulke regelingen gebruik maken van aanvullende secundaire voorweaarden als zij eenmaal in hun eindpositie zijn beland met het recht op arbeidstijdvermindering. Deze vermindering kan uiteenlopen van 1/5 tot ½ deel en kan ingaan vanaf 55 jaar. Als voorwaarde voor oudere werknemers om hieraan deel te nemen, is een loopbaan van 25 jaar gesteld.
Bron: Europese Commissie; Koninklijk Besluit van 30 december 2014, gepubkliceerd in de Moniteur Belge van 31 december 2014, CBA No. 103bis van 27 April 2015 en CBA No. 118 van 27 april 2015.